ابن خلدون عبدالرحمن بن محمد (1393ش)، مقدمه ابن خلدون، ترجمه محمد پروینگنابادی، تهران: علمی فرهنگی.
ابن فارس، احمد (1387)، ترتیب مقاییس اللغة، ترتیب و تنقیح سعیدرضا علیعسکری و حیدر مسجدی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
ابن کثیر، اسماعیل بن عمر (1419ق)، تفسیر القرآن العظیم، بیروت: دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون.
اسکافی، محمد بن عبدالله (۱۳۷۴ش)، المعیار و الموازنة، ترجمه: محمود مهدوی دامغانی، تهران: نشر نی.
اسلامی، محمدعلی (1374ش)، جام جهانبین، تهران: جام.
امیری خراسانی، احمد و آرزو پوریزدان (1391ش)، «سهم ایرانیان در تکامل و تحوّل علم بلاغت»، پژوهشنامه نقد ادبی، دوره1، شماره1، ص1−28.
انوری، حسن (1381ش)، فرهنگ بزرگ سخن، تهران: انتشارات سخن.
ایازی، سید محمدعلی (1414ق )، المفسرون حیاتهم و منهجهم، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
بابایی، علی اکبر (1387)، تاریخ تفسیر قرآن، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و مؤسسه امام خمینی.
تاج آبادی، مسعود (1393)، المنار در آینه المیزان، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
حافظیان بابلی، ابوالفضل (1380ش)، المعیار و الموازَنه، کتاب ماه دین، ش 47 و 48، ص 40 – 43.
حسن، غالب (بیتا)، مداخل جدیده للتفسیر، بیروت، دار الهادی.
خرمشاهی، بهاء الدین(1377)، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، تهران، دوستان و ناهید.
ذهبی، محمدحسین (1397ق)، التفسیر و المفسرون، بیروت: داراحیاء التراث العربی.
رضا، محمد رشید (1414ق)، تفسیر القرآن الحکیم الشهیر بتفسیر المنار، بیروت: دار المعرفة.
رضایی اصفهانی، محمدعلی (1389ش)، «روششناسی مطالعات تطبیقی در تفسیر قرآن»، فصلنامه تحقیقات علوم قرآن و حدیث، دوره7، شماره1، ص35−56.
رومی، فهد بن عبدالرحمن بن سلیمان (1413ق)، بحوث فی أصول التفسیر و مناهجه، ریاض: مکتبة التوبه.
رومی، فهد بن عبدالرحمن (1418ق)، اتجاهات تفسیر فی القرن الرابع عشر، عربستان سعودی: بینا.
زرینکوب ، عبدالحسین (1389ش)، نقد ادبی، تهران: امیر کبیر.
زرینکوب، عبدالحسین(1374)، آشنایی با نقد ادبی، تهران، انتشارات سخن.
ساروخانی، باقر (1382ش)، روشهای تحقیق در علوم اجتماعی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
شمیسا، سیروس (1383ش)، نقد ادبی، تهران: فردوس.
ضیف، شوقی (1383ش)، تاریخ و تطور علوم بلاغت، ترجمه محمد رضا ترکی، تهران: انتشارات سمت.
ضیف، شوقی (1362ش)، نقد ادبی، ترجمه لمیعه ضمیری، تهران: امیرکبیر.
شاکر، سیمیندخت (1383ش)، «مبانی تفسیرنگاری طبری»، مقالات و بررسیها، دفتر76، ص81−102.
طبرسى، فضل بن حسن (1372ش)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران: ناصرخسرو.
طبری، ابوجعفر محمد بن جریر (1420ق)، جامع البیان عن تأویل آی القرآن، بیروت: دارالفکر.
طیّب حسینی، سیّد محمود (1382ش)، مدخل «تفسیر تطبیقی»، دائرة المعارف قرآن کریم، قم: مرکز فرهنگ و معارف قرآن کریم، ج8، ص220−226.
طیّبحسینی، سیّدمحمود و نرگس انصاریان (1398ش)، «واکاوی معنای «نسائنا» در آیه مباهله»، نشریه مطالعات اسلامی زنان و خانواده، پیاپی 10، ص7−23.
عیاشی، محمد بن مسعود (1421ق)، تفسیر العیاشی، تحقیق مؤسسة البعثه، قم: مؤسسة البعثه.
عسکری، انسیه (1397ش)، جریانشناسی تفسیر تطبیقی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
عسکری، انسیه و محمدکاظم شاکر (1394ش)، تفسیر تطبیقی؛ معنایابی و گونهشناسی، پژوهشهای تفسیر تطبیقی، شماره2، ص9−32.
عسکری، انسیه (1394ش)، «ضوابط علمی و کاربردی در روش تفسیر تطبیقی»، پژوهشهای قرآنی، سال بیستم، شماره 4، ص4−21.
عمری، احمد جمال (1406ق)، دراسات فی التفسیر الموضوعی للقصص القرآنی، قاهره: مکتبة الخانجی.
غنیمی هلال، محمد (1373ش)، ادبیات تطبیقی، ترجمه مرتضی آیت اللهزاده شیرازی، تهران: امیرکبیر.
فرامرز قراملکی، احد (1380)، روششناسی مطالعات دینی، مشهد: دانشگاه علوم اسلامی رضوی.
فرماوی، عبدالحی (1397ق)، البدایة فی التفسیر الموضوعی، قاهره: بینا.
فهیمیتبار، حمیدرضا (1390ش)، اجتهاد در تفسیر روایی امامیه، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادقg.
فیض، علیرضا (1385ش)، «فقه مقارن، چارهجویی و تلاش برای رفع اختلافات فقهی»، مقالات و بررسیها، شماره 32−33، ص89−102.
گلدزیهر، ایگناس (1393ش)، گرایشهای تفسیری در میان مسلمانان، ترجمه سیدناصر طباطبایی، تهران: ققنوس.
مشنی، مصطفی ابراهیم (1405ق)، دراسات فی التفسیر الموضوعی للقرآن الکریم، ریاض: الفرزدق.
معین، محمد (1375ش)، فرهنگ فارسی، تهران: امیرکبیر.
مدرسی طباطبایی، حسین (1410ق)، مقدمهای بر فقه شیعه، ترجمه محمد آصف فکرت، مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی.
معرفت، محمدهادی (1388ش)، تفسیر و مفسرون، قم: مؤسسه التمهید.
نبوی، بهروز (1385ش)، مقدمهای بر تحقیق در علوم اجتماعی، تهران: انتشارات کتابخانه فروردین.