بازخوانی تفسیر آیات پایانی سورۀ شعرا در مذمّت شاعران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانش آموختۀ حوزۀ علمیه و دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه تهران

چکیده

آیات پایانی سورۀ شعرا، پیروان شاعران را گمراه و شاعران را سرگردان و رفتار آنان را بر خلاف گفتارشان معرفی کرده است. البته در ادامه این آیات، مؤمنان صالح و کثیر الذکر، از این دسته شاعران ، استثنا شده‌اند. اینکه مقصود از مذمّت شاعران و پیروان آنان در این آیات چیست و این نکوهش‌ها در حق چه گروهی از شاعران بوده، مسئله‌ای است که تحلیل‌های متفاوتی از آن ارائه شده است.
این پژوهش، با هدف تبیین مقصود این آیات، آرای گوناگون در تفسیر این آیات را گرد آورده و تلاش کرده است با تکیه بر فرهنگ و باورهای رایج عصر نزول و با ملاحظۀ سیاق آیات سابق، مناسب‌ترین تحلیل را از این آیات به دست آورد.
نتیجۀ به دست آمده، آن است که این آیات در مذمّت شاعرانی نازل شده که با ادعای ارتباط با جن و شیاطین، اشعار خود را  الهامات غیبی مطرح می‌کردند و عدّه‌ای، مضامین آن اشعار را به‌منزلۀ معارف آسمانی می‌پذیرفتند. آیات پایانی سورۀ شعرا، با گمراه نامیدن پیروان این دسته از شاعران، جهل و سرگردانی آنان را در مسائل مختلف غیبی و عمل نکردن‌شان را به آنچه خود می‌گویند، دو نشانه بر جهل شیاطین به معارف غیبی آسمان‌ها و دروغگو بودن شیاطین و شاعران دانسته و در نتیجه، پیروی کردن از آنان را گمراهی معرفی کرده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Rereading the interpretations of the last verses of Surah Ash-Shu'ara regarding the condemnation of poets

نویسنده [English]

  • Hamed SharifiNasab
PhD Graduate in the Qur’anic and Hadith Sciences, University of Tehran h
چکیده [English]

In the final verses of Surah Ash-Shu'ara, those who follow poets are described as being
misguided, and poets are described as wanderers whose actions contradict their words. Of
course, the righteous believers and kasirol-zikr individuals are excluded from them. Various
studies have addressed the questions of how poets' condemnations can be interpreted and
against which group of poets these condemnations were directed.
Therefore, the current study aimed to clarify the meaning of these verses. We compiled interpretations
and attempted to determine the most appropriate interpretation by relying on the
culture and popular beliefs of the era of descent and the context of the preceding verses. This
study found that these verses only condemned poets who claimed to be connected to jinn and
devils, who presented their poems as occult inspirations, and whose themes were accepted
by some as divine knowledge. By labeling the followers of this group of poets as misguided,
the final verses of Surah Ash-Shu'ara demonstrate their ignorance and wandering in various
occult matters, as well as their inability to act on what they themselves proclaim. These
verses also describe two indications of the devils' ignorance regarding the occult knowledge
of the heavens, as well as the devils' and poets' dishonesty; hence, following them has been
deemed astray.

کلیدواژه‌ها [English]

  • wandering
  • misguidance
  • followers of poets
  • words without action